Dudaklarında karanlık bir gürültü
Bir sesin kalmıştı bana bağlanmadık
Ne sabahların ten kokusu
Ne de gözlerimden akan bir damla yaş
İçimde seni ısıtacak ne kaldı ki
Ne olacak bu zor günde bize yoldaş
Yazmadım bilmez misin en kötüsünü
Asla kaderden usanmam ben, ellerimde binlerin kederi
Yüzden asılır, sana dönük yastağın kılıfı
Çarşafıma dolandıkça kokuna bulanırım;
Kokun ki sinemde bir rahle olur, göğe açan bir buket çiçek
Uykularım sessiz geçer, yokluğuna ulanırım.
Kıyamam, zor işte senden uzak kalmak, anlasana,
Yazma boşuna, dönmeyecek bir mektup hiçbir sabah sana...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder